terug

|
|
18 Dagboek januari 2001
Op maandag 15 januari was er 's avonds gelegenheid tot condoleren, op
dinsdag 16 januari om elf uur een woord- en gebedsdienst in de
Bonaventurakerk in Woerden en daarna de crematieplechtigheid in crematorium
'Noorderveld' in Nieuwegein. Op die dag werden Gerard en ik door Danny en
zijn vriendin She-ye met de auto opgehaald. Ik zat in de kerk vooraan bij
Theo en Mary, dus kon ik alles goed horen en zien. De kist met To stond vlak
voor ons in het middenvak met veel bloemen eromheen. De kleinkinderen zeiden
om de beurt iets over hun oma en staken een kaars aan. De pastor had het
over grote oma en kleine oma, dat was ik en dat deed me wel iets.
Er werd
ook over de pleegkinderen van To en haar man gesproken, waar ze een toeziend
oog op had, en over Frans, hoe die zo ver gekomen was door het
doorzettingsvermogen van zijn ouders. Frans gaat binnenkort met Bettie
trouwen. Ik hoop dat To na al die pijn een fijne tijd mag ingaan en iedereen
daarboven zal terugzien en dat ze daar gelukkig mag zijn. In het crematorium
namen we voor de laatste keer afscheid van To. De familie sprak opnieuw over
To zo als ze was. Het werd me toen even te veel. Ik zal haar niet vergeten.
Ik hoop dat God mij nog even verder laat blijven bij mijn kinderen en
kleinkinderen, maar To moet maar een plekje vrijhouden. Ze leeft in mij
voort en ik hoop haar in het hiernamaals als God mij roept weer te zien. Tot
ziens, To.
Het is nu al weer 12 februari. Ik mis To nog elke dag. Ik kom in haar huis
te wonen. De kinderen zijn druk met behangen en witten. Ze verrichten veel
werk en daar ben ik hen dankbaar voor. De meisjes gaan alles soppen en
schoonmaken, dan kan het huis er weer jaren tegen. Op woensdag komt mijn
nieuwe kast en dan kan het glaswerk er schoon in. Vanmiddag belde mijn oude
buurmeisje Riek. Ik heb haar een poos aan de lijn gehad. Ze wil een keer
langskomen met haar zus Nel. Riek is al 80 jaar. Haar man Frits doet de
boodschappen, want het lopen gaat bij haar moeilijk. Maar ze is er nog en ze
zijn samen. Ik woon vanaf zaterdag 24 februari op nummer 189. Wat een
verschil met het vorige huis. Van de kinderen kreeg ik een staande lamp met
een klein leeslampje voor boven mijn stoel. Lamber kwam die brengen. Ik zei
dat ik nog niet jarig was, maar zo kon ik er vast van genieten. Mijn hulp
Jannie gaf me een mooie bos bloemen voor het nieuwe huis. Mijn zus Rie en
zwager Joop brachten een roze plant. Ze vonden dat ik er op vooruit was
gegaan met het mooie uitzicht en het raam in de keuken.
Op zondag 4 maart waren Marian en Lamber 24 jaar getrouwd. Danny en zijn
meisje kwamen me ophalen om een uur of twaalf. Frans en Betty waren er ook,
maar die gingen 's avonds naar huis. Wij gingen steengrillen bij de Papegaai
in Utrecht. Allerlei soorten vlees, salade, patat, een lekker wijntje. Ik
heb maar eens gezondigd, want af en toe moet je uit de band schieten. Op 6
maart hadden we een Seniorendag met eerst een gebedsdienst. Daarna koffie
drinken en over de euro praten. 's Middags had ik bridge en op woensdagavond
ook. Op donderdag 8 maart ging ik koersballen.
Op vrijdagochtend was er
beneden een modeshow, maar toen kwam iemand nieuwe tegels in de badkamer
zetten. Hij kwam pas om kwart voor 12 en daarna ben ik nog even naar die
show gaan kijken, maar ik heb niets gekocht. Op zaterdag kwamen Lamber en
Marian langs, want ze gingen een weekje weg om bij te komen van alle drukte.
Ik kreeg een leuk bakje met blauwe druifjes en hyacinthen. De volgende dag
waren Margret, Jan, Stefan en Simone er. Ik had een pan soep klaar gemaakt
voor hen. Stefan ging de hond Luk uitlaten in het park. We zeiden dat we
naar hem zouden zwaaien, maar daar vond hij zich te groot voor. Aan de hond
kon je zien dat hij op les was, want hij luisterde goed. Op maandag kwam
mijn hulp en 's middags ging ik met mevrouw Tournee een parkje lopen en 's
avonds was er klaverjassen.
Op dinsdag 13 maart was er van de bond een Ouderendag. Er stonden kraampjes
over verzorgende beroepen, zoals thuiszorg. De politie gaf uitleg over
beveiliging. Er was ook een kraam over creatief bezig zijn, zoals poppen en
kaarten maken. Daarna was er muziek en het Zandwijkkoor. Van dat zingen
wordt een mens vrolijk. Ik heb me opgegeven bij de Ambo, nu maar hopen dat
ik er iets van hoor. 's Avonds was er een lezing in de soos over de euro. Ik
heb het op woensdag maar rustig aan gedaan. Herman belde. Hij had het al een
paar keer geprobeerd, maar nu was ik thuis. Op donderdag heb ik koersballen,
zo blijft een mens in beweging.
Op donderdag 29 maart kwam 's ochtends opeens mijn zoon Kees. Hij had de
avond ervoor gebeld, maar toen was ik bridgen. Hij bracht een bakje met
plantjes mee met een vogeltje erin, geen echte maar wel leuk. We hebben wat
bijgepraat. Het ging goed met zijn kinderen, maar het was weer uit met zijn
vriendin. Ze vindt het niet goed dat hij zo vaak gaat kaarten, maar Kees
werkt hard en je kan niet alles verbieden. Het is nu eenmaal geven en nemen.
Kees heeft nog een boterham bij mij gegeten, maar hij moest op tijd weg voor
zijn werk. Mijn pedicure zou ook die dag komen, maar ze was het vergeten op
te schrijven. We maakten een afspraak voor de volgende dag. 's Middags kwam
Gerard met een bos rode rozen. Bij het eten hebben een glaasje wijn
gedronken. Hij ging op vrijdagochtend terug naar Delft.
Op zondag 1 april ben ik met Marian en Lamber naar de musical 'Me and my
girl' geweest. Dat was in de schouwburg in Berg op Zoom. Het was eerst een
kerk geweest, het torentje zat er nog op. Er werd met pit gespeeld. Het
waren amateurs, maar ze deden het goed. Een collega van Lamber deed ook mee.
Het was groot opgezet met mooie muziek en dansen. Ik heb er erg van genoten.
Na afloop hebben we lekker gegeten. Ik heb wel wat gezondigd, maar dat moet
een keer kunnen. Het was een geslaagde dag. Op maandagochtend hebben we de
bestelling van de kaartclub opgehaald, 's middags was er uitleg van bridgen
en 's avonds klaverjassen. Op dinsdag kwam mijn hulp Jannie en had ik 's
middags bridgen.
Op woensdag 4 april was er seniorendag van de kerk. We begonnen met een mis,
daarna naar de koffie met gebak. Er werden verhalen verteld en lootjes
verkocht. We hebben een wandeling gemaakt en kregen een lunch met soep,
broodjes en fruit. We hebben oude liedjes gezongen bij een accordeon. Toen
werden de lootjes getrokken. Ik had twee prijsjes. We kregen thee of koffie
en gingen met de bus weer naar huis. Ik ben ook nog een dagje uitgeweest
naar het Gooi bij Wijk en Duurstede. Er waren demonstraties van leren
jassen, serviezen, keukenuitzetten, Sola cassettes enz. Het kostte f 19,95
met de lunch erbij. Je kon ook voor f 18,50 warm eten, maar dat hebben we
niet gedaan. We deden het om het uitje en hadden zelf wat bij ons. Ik heb
een pot badzout met menthol gekocht voor mijn voeten. We kregen enkele
surprises. Om zeven uur waren we thuis. We hebben de spullen weggebracht en
daarna gingen we naar Sjaan Voswinkel. Daar aten we patat en kroketten en
dronken koffie. Het was een mooie dag, weer eens fijn gelachen.
Ik kreeg bloemen van het bestuur na het beéindigen van het werk voor de
kaartclub. Riek en ik willen het kalmer aan gaan doen en mevrouw Boezem
heeft het overgenomen. Marian vroeg me voor Eerste Paasdag. Lamber kwam me
die dag halen. Hij bracht een boeket bloemen mee. Anton had gebeld of ik
Tweede Paasdag bij hun kwam. Het waren gezellige dagen, maar het weer werkte
niet erg mee. Ik heb wel alle twee dagen een wandeling gemaakt. We hebben
lekker gegeten en ik ben wel buiten mijn boekje gegaan. Ingrid bracht me op
maandagavond weer naar huis. Op 21 april werd Didi 4 jaar. Ze gaat nu naar
de basisschool.
Op 23 april had ik een afspraak bij de internist. Eerst moest ik mijn urine
inleveren en mijn ponskaartje laten veranderen, daarna naar de diétiste. Ik
hoefde bij haar niet meer terug te komen en moest het zelf maar bijhouden.
Toen naar Erick. Hij vond het goed gaan. De internist Verbeek zei dat mijn
bloeddruk iets te hoog was. Ik vertelde dat ik zo kortademig was en last had
van mijn linkerarm. Ze hebben meteen een hartcardiogram en een longfoto
laten maken. Ik heb er niets meer van gehoord, dus het zal wel goed zijn. Ik
kreeg er een tabletje bij en hoef pas op 23 juli terug te komen. To zou 79
jaar zijn geworden op 24 april. Ik hoop dat ze nu gelukkig is. Ze heeft een
lijdensweg gehad en dan heb je er vrede mee. Ik mis haar, maar ja we moeten
verder.
|